| WPROW.DO PRACY SOCJALNEJ Z ELEMI.METODYKI-dr A.GRZYWA-BILKIEWICZ |
| 10. Fazy metodyki działania w porządku logicznym. W praktyce zawodowej pracownik socjalny staje wobec dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości a jego działanie ma na celu wywołanie lub wzmacnianie wcześniej określonych zmian: -wzajemnych zależności miedzy osobami,- sytuacji materialnej rodziny i grup,- korzystania z zasobów zbiorowych. Na tych różnych płaszczyznach pracownicy socjalni prowadzą działania ściśle powiązane z konkretnymi celami które chcą osiągnąć. Ich działanie będzie uwarunkowane następującymi zmiennymi: 1. Konkretną populacją podopiecznych, 2. Rozmiarami problemu lub zgłoszonej prośby 3. Czasem jakim dysponuje, 4. Kompetencjami instytucji która ich zatrudnia, 5. Ich stanowiskiem oraz statusem zawodowym, 6. Kompetencją zawodową, 7. Specjalistycznymi calami do których osiągnięcia dążą mimo iż to działanie uwarunkowane jest różnymi zmiennymi są one podporządkowane pewnemu postępowaniu metodycznemu w którym występują następujące fazy: I faza analizy sytuacji II diagnoza, III postępowanie naprawcze, IV ocena. W praktyce te opow., środowiskowemu i końcowemu pracy z podopiecznym. Każdej z tej faz analizuje się przebieg wydarzeń opracowuje profesjonalną opinię oraz formułuje plan postępowania krótko, średnio i długoterminowego. Fazy metodologicznego działania przedstawione w porządku logicznym: I zapoznanie się problemem społecznym lub ze zgłoszonym życzeniem (spotkanie pracownika socjalnego z podopiecznym które może nastąpić albo na życzenie bezpośrednio wyrażone przez podopiecznego bądź na życzenie instytucji zatrudniającej pracowników socjalnych bądź też innej instytucji, może nastąpić też z nakazu prawa) II analiza sytuacji ( oznacza zebranie wszystkich elementów odnoszących się do danego problemu namysł nad tymi elementami oraz poszukiwanie związków między nimi. Do elementów tych zaliczamy kontekście ogólnym, teren działania, placówkę w której zatrudniony jest p.s. , pracownika socjalnego będącego w kontakcie z podopiecznym. Elementy te z jednej strony będą warunkować możliwość zaspokajania zgłoszonego życzenia a z drugiej strony niemożność jego realizacji.) III ocena wstępna i ocena operacyjna(ocena wstępna-jest to pierwsza ocena podopiecznego oraz jego sytuacji w pewnym sensie intuicyjna. Jest pierwszą odpowiedzią na pytanie kim jest podopieczny, jak przeżywa swoje sytuacje, jakie motywacje powodują u niego dążenie do zmian. Celem tej oceny jest podjęcie przez p.s. decyzji czy podejmie się danej sprawie czy skieruje dana osobę do kompetentnej instytucji, ocena operacyjna- służy ona wskazaniu celów i stworzeniu projektu działania. Dokonuje się jej w trakcie pierwszych kontaktów i pierwszych działań. Odzwierciedla ona wysiłek p.s. , zrozumienia i dokonania syntezy tego co wie o trudnościach podopiecznego, motywacji i pragnienia zmiany, czynnikach osobistych, rodzinnych i innych. Zakłada konieczność uprzedniego zapoznania się z problemem przy udziale podopiecznego i następuje po przeprowadzeniu analizy sytuacji), IV opracowanie przez pracownika socjalnego jednego bądź kilku projektów działania. Porównanie tego projektu z propozycjami podopiecznego oraz swojej instytucji oraz zawarcia umowy V realizacja wspólnego projektu oraz podjęcie wybranych działań VI ocena rezultatów VII zakończenie działania |